Verzuipen...

Dag lieve mensen allemaal!

Het regent hier nog altijd met bakken uit de hemel, we zijn vandaag zowat verzopen, met doorzichtige broeken tot gevolg... Wanneer we dit bericht typen is het droog, maar moeten we ook niet meer buiten zijn, das echt pesten... Het weerbericht geeft ons voor de volgende dagen nog steeds 95% vochtigheid... Ondertussen horen we van de mensen hier dat het wel uitzonderlijk is, en dat het nog wel beter moet worden, we hopen dat het niet te lang duurt. Wel grappig om de straten te zien vollopen (de grond kan het niet slikken).

Vanmorgen zijn we op gesprek geweest bij Stichting Gebouwd Erfgoed, waar we voor de rest van deze 5 weken onze werkplek krijgen.Onze gesprekpartners warenFokké (directeur SGES), een aantal studenten van de universiteit vanSuriname (waar we morgen terug mee afspreken op de unif)en Tjander Puran (de architect die ons gaat bijstaan). De laatste leek ons heel sympathiek,en vooral een strijder voor goede ruimtelijke ordening en goede gebouwen, hoewel de regering daar niet altijd in meewerkt. De bespreking was wel interessant, heel wat informatie gekregen over de manier van stadsontwikkeling, goedkeuringen van bouwaanvragen, het naast elkaar werken van verschillende ministeries en het niet beschermd zijn van het beroep van architect. Ook de lege percelen waarop we onze ontwerptalenten (?) gaan botvieren, zijn besproken, ze hebben een aantal voorkeuren gegeven, maar we moeten al de percelen nog eens gaan bekijken (met de fiets) voordat we definitieve keuzes kunnen maken. Het verandaatje achteraan het mooie houten gebouw van SGES leek ons trouwens een hele leuke werkplek.

Na de bespreking zijn we eerst gaan eten bij Zus en Zo. We hebben al besloten dat dat onze vaste vertoefplek wordt, het is er zo gezellig en lekker. We zijn ondertussen ontdekt door een ober (heel vriendelijk, en voorlopig ziet het er nog niet naar uit dat hij meer van ons wil dan gewoon een fijne babbel), die ons achteraf bediend heeft van stervruchten, recht van de boom. Nadat hij geld verloren was en we hem er attent op gemaakt hebben, trakteerde hij ons ook nog eens op een cappucino en gembersap. En wij pakken dat aan natuurlijk!

Nadien zijn we op zoekgegaan naar fietsen. Zo kunnen we ons iets makkelijker en zelfstandiger vervoeren, in plaats van altijd via taxi's. We wilden ze eerst huren bij Zus en Zo zelf, maar daar waren er geen fietsen meer die we voor 5 wekenkonden huren, we zouden ze moeten inleveren van zondag tot dinsdag omdat er een grote fietstour gepland was waar ze 25 fietsen voor nodig hadden. Dan zijn we op zoek gegaan naar de concurrent Cardy Bikes. We zijn er zowat heel de stad voor door gelopen (ze stuurden ons naar verschillende kanten) en heel nat geworden (onderweg mochten we even schuilen in een reisbureau, omdat het echt begon te stormen, de regen waaide echt alle kanten op), maar na eenuur of 3 hebben we ze dan toch gevonden. Nu hebben we dus een Gazelle en een Batavus waarmee we door het chaotische verkeer proberen te raken. Links rijden is echt niet zo simpel... Bovendien kijken we nog elke keer op als er getoeterd wordt,. Ze hebben hier wel coole verkeerslichten, die latenzien hoeveel seconden het nog rood is, ingenieus systeem! En iedereen begint bij seconde 1 al te rijden :-)

Tijdens onze zoektocht naar fietsen,hebben wetelefoonkaarten van Digicel gevonden (al kopen we er misschien nog één bij van Telesur, omdat die netwerken blijkbaar niet onderling naar elkaar kunnen sms'en en we dus niet iedereen hier zouden kunnen bereiken). Wie onze nummers wil weten, moet maar even een mailtje sturen. We moeten nogwel uittesten of berichtjes naar België aankomen...

Toen we eindelijk terug aan ons appartementje waren (bijna tegen het donker)zijnwe eten gaan halen bij Chris, lekkere afhaalroti's (een soort pannenkoek met kip, aardappel en groentjes)! Nu proberen we onze kleren wat te wassen en te laten drogen, en verdere afspraken te maken voor de volgende dagen.

Toedeloe!

Zus en zo

Beste lezertjes!

Deze morgen waren we al zeer vroeg wakker. Onze biologische klok staat nog nog niet gelijk met Suriname. We zijn heel traag op gang gekomen. We kunnen onze huisbaas niet bereiken, hebben geen licht in de keuken en geen handdoeken (normaal zouden die aanwezig zijn). Het was dus letterlijk en figuurlijk een koude douche en afdrogen gebeurde met een keukenhanddoek

Deze namiddag zijn we met de taxi naar het centrum gereden (spotgoedkoop! andere optie was een wandeling van 4km; want bussen zijn niet echt te betrouwen, hopelijk vinden we morgen fietsen). Wehadden afgesproken met onze prof bij 'Zus en zo' een gezellig plekje waar veel Nederlanders en Belgen komen eten en drinken. Later heeft onze persoonlijke gids ons de stad laten zien.

Eerste indruk: vuil, nat, arm,... niet echt positief maar achteraf stopte het met regenen waardoor we ons konden voorstellen dat de stad in de zon er helemaal anders zal uitzien. We hopen dus op zon vanaf morgen , maar het weerbericht spreekt dit tegen. Desondanks is het hier wel heel aangenaam van temperatuur.

's Avonds zijn we gaan eten in 't Vat, dé bekendste plek waar voornamelijk Belgen en Nederlanders samentroepen. En dit blijkt al zeer snel. Na het lekkere eten (Nasi en Pom) en een lekker 'vrouwenbiertje' Parbo Chiller, duiken er enkele Vlaamse meisjes op, waaronder Hilde (oud klasgenootje van Femke).

Daarna laat onze prof zijn paradijselijk hotel zien met zicht op de Suriname rivier.Wanneer het donker is (binnen het kwartier) nemen we de taxi terug naar ons appartement. Nu gaan we nog een filmpje kijken en daarna lekker slapen want we zijn MOE!

Bedankt allemaal voor jullie leuke reacties! Tot de volgende!

Hoedje van papier

Hey! Ons eerste berichtje vanuit Zuid Amerika!

We hebben ons net helemaal geïnstalleerd in ons appartementje en ervoor gezorgd dat het er wat gezellig uitziet. We zijn doodop en kruipen zo dadelijk in ons bedje (Belgische tijd is het 4.40; hier 12.40)

Het afscheid op Schiphol was even moeilijk maar we hebben het niet te lang gerokken zodat het kort maar krachtig was. We hebben ons dan op een bankje gezet om even te bekomen. Om half twaalf mochten we door de bagagecheck (wel wat anders dan in Zaventem, handen boven het hoofd, voeten uit elkaar en scannen maar) en daarna konden we aan boord. We zijn pas opgestegen om 13.00h.

Onze plaatsen in het vliegtuig waren echter al ingenomen. En terwijl de sterwardes checkt wat er gaande is hopen wij stiekem dat we een upgrade krijgen naar businessclass; Jammer genoeg hebben we te maken met de Surinaamse familie Flodder die denkt zich alles te kunnen permiteren. Wanneer we dan eindelijk op onze plaatsen zitten beginnen we aan onze vlucht van 8 uur en 45 minuten.

Tijdens de vlucht kunnen we genieten van een aantal films, de één al beter dan de andere (Eagle eye versus High school musical). En met een plaatselijke candit camera lag heel het vliegtuig strijk, eerst hadden we niet door met wat ze nu juist aan het lachen waren omdat we het programma niet aan het volgen waren. De familie Flodder bleef ons ondertussen amuseren met een blijtend en schijtend kind. Niets was goed genoeg voor deze familie die duidelijk boven hun stand leefden.

Na een lange vlucht over de oceaan komen we dan eindelijk boven land. Welk land? Niets te zien zo blijkt door de dikke laag wolken. Regenwolken! Af en toe zien we een glimp van bruin water , groene bossen, rode wegen, bauxietvlaktes,... We vliegen boven Paramaribo maar zien er helaas niets van. Wanneer we landen is het 25°C maar worden we verwelkomt met een tropische regenbui (tot op dit moment is het nog niet opgehouden).

De steward maakte tijdens het uitstappen reclame voor het Surinaamse (regen)hoedje van (kranten)papier. Wij wagen ons zonder hoedje buiten het vliegtuig en worden bevangen door de warmte. We zweten ons te pletter. Na een fikse wandeling tot aan het luchthavengebouw moeten we aanschuiven voor onze stempel. We staan er niet slecht voor, ergens halverwege de rij. Na een half uur staan we ineens achteraan?! Hoe dat komt? Geen flauw idee!

Werner en Werner (vrienden van Ed van het appartement) staan ons op te wachten met de pick up. De koffers moeten achteraan in de laadbak, gelukkig spannen de mannen er een zeil over tegen de felle regen. Achteraf gezien was dit niet voldoende, een groot deel van onze spullen is nat. We rijden aan de linker kant van de weg. Eén lange weg richting stad, met enorm veel winkels, fruitkraampjes, wandelende en fietsende mensen, en een ongeval...

Werner toont ons vanuit de wagen een aantal belangrijke winkels, voorlopig hebben we nog niet zo'n goed oriëntatiegevoel. Ook rijden we langs de chinees voor eten, we hadden echter niet zoveel honger en dus staat dat nu in de koelkast.

Nu gaan we slapen onder ons muskietennet (dat we na lang proberen tegen het plafond gekregen hebben). We voelen de muggen al bijten! Morgen zullen we, voor onze lunch met onze prof,nog een aantal fotootjes posten van onze eerste dag!!!

Tot de volgende!

The final countdown

Nog vier nachten slapen in ons eigen bedje en dan is het zover. We zijn volop bezig met de laatste voorbereidingen en onze koffers geraken meer en meer gevuld. (o.a. allerlei anti-muggen gadgets) Best wel lastig een valies maken voor vijf weken zon (en hopelijk niet te veel regen).

Vandaag hebben we nog een aantal vergaderingen gehad over onze opdracht ter plaatse. Het zal druk worden, maar dat is niet erg. Ook als we terug keren zullen we een hele hoop lessen moeten inhalen, hopelijk kunnen we regelmatig rekenen op onze lieve mede-studentjes voor een stand van zaken

De witte sneeuw ruilen we dus binnen enkele dagen voor een grote gele zon.

We houden jullie op de hoogte!!!

Meer over ons en onze reis

Vanaf vandaag kan je via het profielmeer te weten komen over ons en onze trip naar Suriname. Je kan er lezen welke voorbereidingen we reeds getroffen hebben, wat we juist ter plaatse gaan doen, welke ondersteuning we krijgen en waar we zullen logeren.

Veel leesplezier!

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom oponze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarwe onsbevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan vooronze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je metons meereist!

Groetjes,

Sigien Femke